Narcyz
Narcyzy to jedne z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych wiosennych kwiatów cebulowych, które wnoszą radość i kolor do ogrodów wraz z nadejściem cieplejszych dni. Należą do rodziny amarylkowatych.
Są to rośliny o smukłych, prostych łodygach, na których wyrastają efektowne kwiaty o zróżnicowanej kolorystyce – najczęściej żółtej, białej lub pomarańczowej.
Charakterystycznym elementem narcyzów jest ich korona, środek kwiatu, który wyraźnie odznacza się na tle płatków, często tworząc kontrastujący akcent kolorystyczny.
Narcyzy mają silne znaczenie symboliczne. Często kojarzone są z odrodzeniem, nowymi początkami i nadzieją, co sprawia, że są szczególnie lubiane jako zwiastuny wiosny. W wielu kulturach symbolizują również radość i szczęście.
Wysokość sadzonki narcyzów
Sadzonki narcyzów osiągają zwykle wysokość od 15 cm do 25 cm, w zależności od gatunku i odmiany. Większość popularnych odmian mieści się w tym zakresie, choć istnieją również miniaturowe odmiany, które mogą być niższe.
Docelowa wysokość i rozpiętość
Wymagania słoneczne narcyzów
Narcyzy preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste. Oto szczegóły dotyczące ich wymagań słonecznych:
- Pełne słońce – narcyzy najlepiej rosną w pełnym słońcu, co oznacza co najmniej 6 godzin bezpośredniego nasłonecznienia dziennie. W takich warunkach kwitną najobficiej, a kwiaty są najpiękniejsze i najzdrowsze.
- Półcień – narcyzy dobrze radzą sobie również w półcieniu, zwłaszcza jeśli rosną w miejscach, które są częściowo zacienione w ciągu dnia. Stanowiska, które mają dostęp do porannego słońca i są zacienione w ciągu popołudnia, również są dla nich odpowiednie.
- Unikanie pełnego cienia – chociaż narcyzy mogą rosnąć w lekkim cieniu, pełny cień (mniej niż 3 godziny słońca dziennie) nie jest dla nich korzystny. W takich warunkach mogą mniej kwitnąć lub kwiaty mogą być mniej imponujące.
Wymagania uprawy narcyzów
Narcyzy wymagają żyznej, przepuszczalnej gleby o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Przed sadzeniem dobrze jest wzbogacić ziemię kompostem, aby zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu.
Ważne jest, aby unikać miejsc, gdzie gromadzi się woda, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do gnicia cebul.
Sadzenie narcyzów
Sadzenie narcyzów wymaga kilku prostych kroków, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu i kwitnienia:
- Wybór miejsca – narcyzy najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Ważne jest, aby miejsce było dobrze nasłonecznione przynajmniej przez część dnia, szczególnie wiosną, kiedy narcyzy zaczynają rosnąć i kwitnąć.
- Przygotowanie gleby – gleba powinna być przepuszczalna i żyzna, aby zapobiec gromadzeniu się wody, co mogłoby spowodować gnicie cebul. Przed sadzeniem warto dodać kompost lub inne organiczne nawozy, aby wzbogacić ziemię w składniki odżywcze.
- Sadzenie cebul – ebule narcyzów sadzi się na głębokości 10-15 cm. Należy sadzić je ostrym końcem do góry, ponieważ to właśnie z tej części wyrasta pęd. Odległość między cebulami powinna wynosić 10-15 cm, aby rośliny miały miejsce do wzrostu i rozwoju.
- Podlewanie – po posadzeniu należy delikatnie podlać cebule, aby pomóc im się ukorzenić. Trzeba jednak uważać, aby nie podlewać zbyt obficie, ponieważ nadmiar wilgoci może powodować problemy z cebulami.
- Pielęgnacja – po posadzeniu cebule mogą pozostać w glebie przez zimę. Narcyzy są mrozoodporne i nie wymagają wykopywania na zimę. Wiosną, kiedy pojawią się liście, warto usunąć chwasty wokół roślin i ewentualnie zastosować nawóz o niskiej zawartości azotu.
- Okres spoczynku – po zakończeniu kwitnienia liście narcyzów powinny pozostać na roślinie do momentu, aż naturalnie zżółkną i obumrą. W ten sposób cebule mogą zgromadzić energię na kolejny sezon kwitnienia.
Tempo wzrostu narcyzów
Narcyzy mają umiarkowane tempo wzrostu, zależne od warunków środowiskowych i fazy wzrostu:
- Wiosenne pędy – po posadzeniu jesienią, cebule narcyzów zaczynają rozwijać korzenie, ale wzrost nadziemnej części rośliny rozpoczyna się dopiero wczesną wiosną. Wzrost pędów jest szybki, zazwyczaj widoczny w ciągu kilku tygodni po pierwszych ciepłych dniach wiosny.
- Kwitnienie – narcyzy kwitną zwykle w marcu lub kwietniu, około 3-4 miesiące po rozpoczęciu wzrostu. Kwitnienie trwa zazwyczaj kilka tygodni.
- Okres spoczynku – po zakończeniu kwitnienia liście nadal rosną i gromadzą energię w cebulach. Liście obumierają powoli, co może trwać od 4 do 6 tygodni po kwitnieniu.
Zapotrzebowanie na wodę
Narcyzy mają umiarkowane zapotrzebowanie na wodę, które zmienia się w zależności od fazy wzrostu. Po posadzeniu cebul jesienią należy je delikatnie podlać, aby wspomóc proces ukorzeniania. W tym okresie, naturalne opady zazwyczaj są wystarczające, więc częste podlewanie nie jest konieczne.
Wiosną, gdy rośliny wchodzą w fazę aktywnego wzrostu i kwitnienia, regularne nawadnianie staje się istotne, zwłaszcza w suchych warunkach. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna, jednak nie nadmiernie podmokła.
Po zakończeniu kwitnienia potrzeba nawadniania stopniowo maleje, ponieważ cebule zaczynają przygotowywać się do okresu spoczynku.
Latem, gdy narcyzy są w stanie uśpienia, podlewanie nie jest konieczne, chyba że gleba jest wyjątkowo sucha. Nadmiar wody w tym okresie może prowadzić do gnicia cebul.
Pielęgnacja narcyzów
- Podlewanie – w okresie wzrostu i kwitnienia (wiosną) podlewać umiarkowanie, dbając o to, aby gleba była wilgotna, ale nie podmokła. Po kwitnieniu stopniowo zmniejszać ilość wody, a latem podczas spoczynku podlewać tylko wtedy, gdy gleba jest wyjątkowo sucha.
- Nawożenie – stosować nawóz wiosną, gdy pojawią się pierwsze liście, najlepiej nawozy o niskiej zawartości azotu, aby promować rozwój kwiatów, a nie liści. Po kwitnieniu warto zastosować nawóz fosforowy lub potasowy, aby wzmocnić cebule przed kolejnym sezonem.
- Usuwanie przekwitłych kwiatów – regularnie usuwać przekwitłe kwiaty, aby roślina nie traciła energii na tworzenie nasion, co pozwala cebulom lepiej przygotować się do przyszłego kwitnienia.
- Pozostawianie liści – po zakończeniu kwitnienia liście należy pozostawić, aż całkowicie zżółkną i naturalnie obumrą. To kluczowy czas, gdy cebule gromadzą energię na kolejny sezon. Nie należy ich przycinać zbyt wcześnie.
- Rozmnażanie i podział cebul – co 3-4 lata, narcyzy warto wykopać po zżółknięciu liści, aby podzielić cebule i zapewnić im więcej miejsca do wzrostu. Dzięki temu kwitnienie będzie obfitsze.
- Ochrona przed chorobami i szkodnikami – narcyzy są zwykle odporne na większość chorób, ale warto monitorować cebule, aby zapobiec gniciu. W miarę możliwości należy unikać podlewania cebul zbyt intensywnie, szczególnie w czasie spoczynku. Warto także unikać gęstego sadzenia, aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza i zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób grzybowych.
Nawozy dla narcyzów
Zalecenia dotyczące nawozów dla narcyzów obejmują stosowanie nawozów o niskiej zawartości azotu, z wyższą zawartością fosforu i potasu. Nawozy organiczne, takie jak kompost, również są korzystne dla tych roślin.
Pierwsze nawożenie powinno nastąpić wczesną wiosną, gdy pojawiają się pierwsze liście. Drugie nawożenie warto zastosować po zakończeniu kwitnienia, co pomoże wzmocnić cebule.
Najlepszy skład nawozu to formuła NPK 5-10-10 lub podobna, gdzie niska zawartość azotu wspiera liście, a fosfor i potas odpowiadają za rozwój kwiatów i cebul.
Nawozy należy równomiernie rozsypać wokół roślin, unikając bezpośredniego kontaktu z cebulami, a po aplikacji lekko przekopać glebę i podlać, aby składniki odżywcze wniknęły do podłoża.
Narcyzy wymagają nawożenia dwa razy w roku: na początku wiosny i po kwitnieniu. Odpowiednie nawożenie zapewnia zdrowe cebule i obfite kwitnienie każdego roku.
Styl ogrodu a narcyzy
- W ogrodzie wiejskim narcyzy będą idealnym wyborem, ponieważ ich naturalny, swobodny wygląd doskonale komponuje się z luźnymi nasadzeniami kwiatów. Można je sadzić w grupach wokół innych wiosennych kwiatów, takich jak tulipany, krokusy czy przebiśniegi, tworząc przyjemny, kolorowy chaos, charakterystyczny dla wiejskich rabat.
- W ogrodzie leśnym narcyzy mogą wspaniale rozwijać się pod drzewami, tworząc kolorowe kobierce w półcieniu. Ich odporność na mniej intensywne światło sprawia, że świetnie nadają się do naturalistycznych nasadzeń, które wyglądają jakby były częścią dzikiego krajobrazu.
- W ogrodzie nowoczesnym narcyzy mogą wprowadzać kontrast do prostych, minimalistycznych linii. Posadzone w wyraźnie wytyczonych prostokątnych rabatach lub wzdłuż geometrycznych ścieżek, narcyzy dodają lekkości i świeżości, przełamując surowy charakter nowoczesnego ogrodu.
Zastosowanie narcyzów - walory użytkowe i ozdobne
Narcyzy mają wiele walorów użytkowych i ozdobnych, które sprawiają, że są popularnymi roślinami w ogrodach i przestrzeniach publicznych.
Pod względem walorów ozdobnych, narcyzy wprowadzają do ogrodu wiosenną świeżość i koloryt. Dzięki różnorodności odmian, kwiaty mogą mieć różne odcienie żółtego, białego i pomarańczowego, a także zróżnicowane kształty kwiatów, co czyni je idealnymi do tworzenia barwnych kompozycji. Są szczególnie efektowne, gdy sadzi się je w grupach, co podkreśla ich intensywne kwitnienie. Narcyzy świetnie sprawdzają się na rabatach, wzdłuż ścieżek, w donicach, a także jako element krajobrazów naturalistycznych, takich jak ogrody leśne czy łąki kwiatowe. Ich jasne kolory przyciągają uwagę i nadają ogrodom radosnego charakteru.
Pod względem walorów użytkowych, narcyzy są bardzo łatwe w uprawie, co czyni je idealnym wyborem zarówno dla doświadczonych ogrodników, jak i początkujących. Ich cebule są wytrzymałe i przystosowane do różnych warunków glebowych, a także odporne na zimno, co pozwala na ich pozostawienie w ziemi na wiele lat bez potrzeby wykopywania. Narcyzy są również naturalnymi repelentami – ich cebule i liście zawierają toksyczne substancje, które odstraszają szkodniki, takie jak nornice i jelenie, co czyni je praktycznymi roślinami w ogrodach.
Dodatkowo, narcyzy można z powodzeniem stosować jako kwiaty cięte. Świetnie nadają się do bukietów i dekoracji wiosennych, utrzymując świeżość przez kilka dni po ścięciu. Ich intensywny kolor i delikatny zapach sprawiają, że są popularnym wyborem do dekoracji wnętrz.
Narcyzy mają więc wiele zastosowań – od dekoracyjnych nasadzeń w ogrodach, przez naturalne odstraszanie szkodników, po wykorzystanie jako piękne kwiaty cięte do domowych aranżacji.
Pora owocowania
Narcyzy to rośliny cebulowe, które nie produkują owoców w tradycyjnym sensie, jak drzewa owocowe czy krzewy. Zamiast owoców, po przekwitnięciu narcyzy wytwarzają torebki nasienne, które zawierają nasiona. Proces ten rozpoczyna się po zakończeniu kwitnienia, co ma miejsce wiosną, zazwyczaj od marca do maja, w zależności od odmiany i warunków klimatycznych.
Po przekwitnięciu kwiaty obumierają, a na ich miejscu rozwijają się torebki nasienne. Ten proces może trwać kilka tygodni. Warto jednak pamiętać, że większość ogrodników usuwa przekwitłe kwiaty narcyzów, zanim torebki nasienne zdążą się w pełni rozwinąć. Jest to zalecane, ponieważ zapobiega to niepotrzebnemu wyczerpywaniu energii rośliny na produkcję nasion, dzięki czemu cebule narcyzów mogą skupić się na regeneracji i przygotowaniu do kolejnego sezonu kwitnienia.
Jeśli jednak zależy na pozyskaniu nasion, warto pozostawić torebki nasienne do pełnej dojrzałości.
Rodzaj kwiatów i barwa kwiatów
Narcyzy charakteryzują się różnorodnością kształtów i barw kwiatów, co czyni je atrakcyjnymi roślinami ozdobnymi.
Rodzaj kwiatów:
Kwiaty narcyzów są zazwyczaj dzwonkowate lub trąbkowate, a ich struktura składa się z korony (zewnętrzna część, zazwyczaj złożona z sześciu płatków) oraz przykoronka (wewnętrzna trąbka). Przykoronek może być różnej długości, co wyróżnia poszczególne odmiany narcyzów. W zależności od gatunku i odmiany, kwiaty mogą być pojedyncze lub pełne, a ich średnica waha się od kilku do kilkunastu centymetrów. Narcyzy mogą kwitnąć zarówno na pojedynczych łodygach (z jednym kwiatem), jak i w grupach z kilkoma kwiatami na jednej łodydze.
Barwa kwiatów:
Narcyzy występują w różnych odcieniach. Najczęściej spotykane są:
- Żółte – najbardziej klasyczna barwa, charakterystyczna dla wielu odmian.
- Białe – elegancka i delikatna barwa, często stosowana w ogrodach formalnych.
- Pomarańczowe – nieco rzadsze, ale bardzo efektowne, zwykle występujące w przykoronku.
- Dwubarwne – narcyzy, których korona i przykoronek różnią się kolorem, np. żółta korona z pomarańczową trąbką lub biała korona z żółtym środkiem.
Pora kwitnienia narcyzów
Narcyzy kwitną wczesną wiosną, zazwyczaj od marca do maja, w zależności od odmiany oraz warunków klimatycznych. Istnieją jednak takie odmiany, które mogą zakwitać zarówno wcześniej, jak i później, co pozwala na wydłużenie okresu kwitnienia w ogrodzie. Wczesne odmiany narcyzów zaczynają kwitnąć już w lutym, wprowadzając do ogrodu pierwsze oznaki wiosny. Najczęściej spotykane są odmiany kwitnące w kwietniu, w czasie pełni wiosny, kiedy ogród nabiera intensywnych barw. Z kolei późniejsze odmiany mogą zakwitać w maju, co przedłuża sezon wiosennego kwitnienia. Dzięki tej różnorodności, narcyzy mogą zdobić przestrzeń ogrodową przez wiele tygodni, ciesząc oko żywymi kolorami i delikatnymi formami kwiatów.
Barwa liści
Liście narcyzów mają charakterystyczny zielony kolor, który zazwyczaj oscyluje między odcieniami ciemnej, soczystej zieleni a bardziej subtelną, nieco szarawą zielenią. Liście są długie, wąskie i lancetowate, często wyrastające bezpośrednio z cebulki. Ich intensywność barwy może różnić się w zależności od warunków uprawy, takich jak dostęp do światła słonecznego, wilgotność gleby czy rodzaj gleby. Po zakończeniu kwitnienia liście stopniowo zaczynają żółknąć i usychać, przygotowując roślinę do okresu spoczynku.
Odporność na mrozy
Narcyzy są roślinami bardzo odpornymi na mrozy, co czyni je idealnymi do uprawy w klimatach o zimnych zimach. Cebule narcyzów mogą przetrwać temperatury nawet poniżej zera, często bez potrzeby dodatkowej ochrony. Jest to możliwe dzięki temu, że cebule są przystosowane do niskich temperatur i pozostają w stanie spoczynku pod ziemią w okresie zimowym.
Warto jednak pamiętać, że jeśli narcyzy są posadzone w miejscach o wyjątkowo surowych zimach, można je dodatkowo zabezpieczyć, stosując warstwę ściółki, takiej jak kora, słoma czy liście, która pomoże chronić cebule przed ekstremalnym mrozem. W większości przypadków narcyzy nie wymagają jednak takiej ochrony, ponieważ są przystosowane do przetrwania zimy w warunkach klimatu umiarkowanego.
Choroby narcyzów
Narcyzy, choć stosunkowo odporne, mogą być narażone na kilka chorób, które wpływają na ich zdrowie i kwitnienie. Oto najczęściej spotykane choroby narcyzów:
- Fuzarioza (zgnilizna cebulowa) – jest to grzybowa choroba, która powoduje gnicie cebul. Objawia się brązowieniem cebul, a na zaatakowanych częściach pojawiają się miękkie, gnijące plamy. Rośliny stają się słabe, a kwitnienie może być zahamowane. Najlepiej jest usuwać chore cebule i zapobiegać chorobie przez sadzenie w dobrze przepuszczalnej glebie.
- Szara pleśń (Botrytis) – choroba ta atakuje liście i kwiaty, pokrywając je szarym nalotem. Powoduje to zahamowanie wzrostu i zamieranie części rośliny. Szara pleśń rozwija się głównie w wilgotnych i chłodnych warunkach. Ważne jest usuwanie zainfekowanych roślin i unikanie nadmiernego podlewania.
- Zgnilizna szyjki cebulowej – jest to inna forma zgnilizny, która atakuje górną część cebul. Choroba powoduje obumieranie liści i zniekształcenia w cebulach. Można jej zapobiec przez stosowanie zdrowych cebul i unikanie sadzenia w miejscach o zbyt wilgotnej glebie.
- Wirus mozaiki narcyza – objawia się na liściach w postaci żółtych smug i plam, a także zniekształconymi kwiatami. Rośliny zaatakowane wirusem stają się słabsze i mogą słabo kwitnąć. Wirus rozprzestrzenia się przez owady, takie jak mszyce. Zainfekowane rośliny należy usunąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.
- Choroby bakteryjne – niektóre bakterie mogą wywoływać zgniliznę cebul, powodując żółknięcie liści i gnicie roślin. Choroby te rozwijają się w wilgotnych warunkach i mogą być trudne do zwalczania. Zapobieganie polega na sadzeniu narcyzów w dobrze zdrenowanej glebie i unikanie nadmiernego podlewania.
Narcyzy - jak uratować?
Jeśli narcyzy zaczynają wykazywać oznaki problemów, istnieje kilka sposobów na ich uratowanie i przywrócenie zdrowia. Oto kroki, które można podjąć w zależności od problemu, z którym rośliny się borykają:
- Zgnilizna cebulowa – jeśli zauważysz, że cebule gniją, natychmiast wykop je i usuń zainfekowane części. Użyj sterylnego narzędzia, aby odciąć gnijące fragmenty. Pozostałe zdrowe cebule możesz spryskać preparatem przeciwgrzybiczym. Upewnij się, że miejsce sadzenia jest dobrze przepuszczalne – nadmierna wilgoć to częsta przyczyna gnicia cebul.
- Szara pleśń – usuń wszystkie porażone części rośliny (liście, kwiaty), aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby. Zwiększ przepływ powietrza wokół narcyzów poprzez przycinanie pobliskich roślin, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci.
- Wirus mozaiki narcyza – jeśli narcyzy są zainfekowane wirusem, niestety nie ma lekarstwa na wirusowe infekcje roślin. Najlepiej jest usunąć i zniszczyć chore rośliny, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.
- Zbyt mało kwitnienia – jeśli narcyzy przestają kwitnąć, może to wynikać z braku składników odżywczych, zbyt gęstej nasady cebul, albo zbyt małej ilości słońca. Warto wykopać cebule i sprawdzić ich stan. Jeśli są zdrowe, rozdziel je i przesadź w bardziej odpowiednie miejsce, gdzie jest więcej światła i przestrzeni.
- Liście żółkną przedwcześnie – żółknięcie liści może być wynikiem nadmiernego podlewania lub złej jakości gleby. Sprawdź, czy gleba jest dobrze przepuszczalna i dostosuj podlewanie. Jeśli gleba jest uboga w składniki odżywcze, warto zastosować nawóz organiczny lub mineralny.
- Zgnilizna szyjki cebulowej – w przypadku zgnilizny szyjki cebulowej, warto usunąć rośliny i cebule, które są porażone, aby uniknąć rozprzestrzenienia się choroby. Upewnij się, że gleba nie jest zbyt wilgotna i że rośliny są sadzone w wystarczająco dobrze wentylowanych miejscach.
Rozmnażanie
Narcyzy można rozmnażać na dwa główne sposoby: przez cebule potomne oraz przez nasiona.
- Rozmnażanie przez cebule potomne
To najprostszy i najbardziej popularny sposób rozmnażania narcyzów. Narcyzy naturalnie produkują cebule potomne wokół głównej cebuli macierzystej. Aby je rozmnożyć, należy wykopać cebule po zakończeniu kwitnienia, najlepiej w okresie letniego spoczynku rośliny, czyli w czerwcu lub lipcu. Cebule należy delikatnie rozdzielić, upewniając się, że każda nowa cebula ma korzenie. Następnie należy je posadzić w nowym miejscu na głębokości około 10-15 cm i w odstępach 10-20 cm. Takie rozmnażanie zapewnia identyczne rośliny, ponieważ są one klonami rośliny macierzystej. - Rozmnażanie przez nasiona
Rozmnażanie narcyzów z nasion jest znacznie dłuższym procesem i rzadziej stosowanym. Zajmuje to kilka lat (nawet 5-7 lat), zanim rośliny wyhodowane z nasion zakwitną. Nasiona można zbierać po przekwitnięciu narcyzów, gdy torebki nasienne dojrzeją i wyschną. Nasiona należy wysiać do donic lub bezpośrednio do gleby, najlepiej jesienią, aby naturalnie przechodziły przez zimowy okres chłodzenia. Jednak ze względu na długi czas oczekiwania na kwitnienie oraz zmienność potomstwa (nasiona mogą nie produkować identycznych roślin jak macierzysta), metoda ta jest częściej stosowana przez hodowców do uzyskiwania nowych odmian.
Rozmnażanie narcyzów przez cebule potomne jest szybkie i niezawodne, podczas gdy rozmnażanie z nasion to proces wymagający cierpliwości, który oferuje możliwość uzyskania nowych cech u roślin.
Gatunki narcyzów
Narcyzy (Narcissus) to rodzaj roślin obejmujący wiele gatunków i odmian, które różnią się kształtem kwiatów, barwą i wielkością. Oto niektóre z najbardziej znanych gatunków narcyzów:
- Narcyz trąbkowy (Narcissus pseudonarcissus) – to jeden z najczęściej spotykanych gatunków narcyzów, charakteryzujący się dużymi kwiatami z długą trąbką, często w intensywnie żółtym kolorze. Jest bardzo popularny w ogrodach i świetnie sprawdza się jako roślina ozdobna w grupowych nasadzeniach.
- Narcyz biały (Narcissus poeticus) – znany również jako narcyz poetów, ten gatunek ma białe płatki i mały, płaski przykoronek, często w kolorze pomarańczowym lub czerwonym. Ma delikatny zapach i jest często sadzony w ogrodach naturalistycznych. Kwitnie nieco później niż inne gatunki, często w maju.
- Narcyz cyklamenowy (Narcissus cyclamineus) – charakteryzuje się płatkami, które są silnie odgięte do tyłu, co nadaje kwiatom charakterystyczny wygląd przypominający cyklameny. Jest mniejszy od innych gatunków i często stosowany w skalniakach lub na obrzeżach rabat.
- Narcyz żonkil (Narcissus jonquilla) – ten gatunek ma mniejsze kwiaty, zazwyczaj żółte, i kilka kwiatów na jednej łodydze. Jest ceniony za swój przyjemny zapach. Liście są węższe niż u innych gatunków, a roślina jest bardziej smukła.
- Narcyz tazetta (Narcissus tazetta) – często nazywany narcyzem wielokwiatowym, ten gatunek ma kilka kwiatów na jednej łodydze i jest odporny na niższe temperatury. Kwiaty mogą być białe lub żółte i są intensywnie pachnące. Jest jednym z najczęściej uprawianych gatunków na kwiaty cięte.
- Narcyz wielkoprzykoronkowy (Narcissus × hybridus) – to hybryda, która charakteryzuje się dużymi, efektownymi kwiatami, gdzie przykoronek (trąbka) jest bardzo wydatny, ale krótszy niż u trąbkowych narcyzów. Występuje w różnych kolorach, od białych po żółte, a nawet dwubarwne odmiany.
- Narcyz papirusowy (Narcissus papyraceus) – ten gatunek ma małe, białe kwiaty, które wyrastają w dużych gronach. Jest często używany do uprawy w pomieszczeniach, gdzie kwitnie w zimie. Ma silny, charakterystyczny zapach.
- Narcyz drobnoprzykoronkowy (Narcissus triandrus) – cechuje się delikatnymi kwiatami o odgiętych płatkach i krótkim przykoronku. Roślina jest stosunkowo niska i najlepiej prezentuje się w ogrodach skalnych lub na rabatach.